Beetje gevoel van thuis

Hoi iedereen,

Weer een super weekend achter de rug ! We zijn zaterdag in Manado gaan winkelen en daarna met de boot terug naar Bunaken gegaan. Daar hebben we de eerste nacht in een ander resort geslapen, want Bunaken Village zat vol.

De volgende nacht hebben we het huisje wat we vorig weekend hadden weer geclaimd en inmiddels voelen we ons daar al helemaal thuis.
Wat ik ook zo leuk daar vind op het resort is dat ze daar honden en katten als huisdieren hebben. Super lief en allemaal netjes een vlooienbandje om. Blijkbaar is die band ook voor de veiligheid, anders is er wel eens de kans dat de hond opgegeten word als het een straathond is. Echt super zielig. De paarden hier in Tomohon die voor de karretjes lopen zijn erg mager. 9 van de 10 lopen zeer kreupel. Niet ideaal dus, daarom weigeren we ook altijd om in zo�n karretje te stappen.

Maandag hadden we les op de AKFIS. Het was een les over hulpmiddelen in de Desar. Alles word daar van hout gemaakt. De rolstoelen, rollators spalken enzovoorts. Het zal dus klussen worden daar. Komt dat wel goed met mijn klunzigheid... Daarna gingen we verder over acupressuur. Het druk geven op bepaalde punten om bepaalde klachten te verminderen. Drukpuntmassage is het eigenlijk. Ze denken hier ook grotendeels vanuit de Chinese geneeswijze. Voor ons lang niet altijd bewijsbaar. We kwamen erachter dat ze hier ook acupunctuur krijgen. Vind het niet erg om te krijgen, maar zou het nou niet snel bij iemand willen doen.

We gaan misschien morgen nog de vulkaan beklimmen met Dion ( duikinstructeur van resort bunaken village) en Ben ( Limburger). Echt gezellige mensen. Is wel makkelijk om gelijk een gids bij te hebben. We willen ook nog het meer dat van kleur veranderd zien op die dag.

Gisteren zat hier een dokter van Manado (grote stad hier) in huis die dus hier zijn praktijk had. Huis weer vol met mensen. Voor onze deur tafel vol met potten met pillen. Het leek wel een drugshandel. Maar dat had dus allemaal weer te maken met de verkiezingen hier. Mensen paaien dus. Die tent stond ook weer voor het huis en buiten was een soort van luide slechte karaoke aan de gang... net buiten ons raam dus. Wij slapen aan de straatkant op de begane grond. Dat cultuurverschil is enorm.


Vandaag weer op Sayap Kasih geweest. Was erg leuk. Daar lopen ook studenten van de academie fysiotherapie stage. Vorige week waren het anderen, maar die waren erg stil met de kinderen. Die van deze week zijn erg leuk met de kinderen en heel erg vriendelijk tegenover ons. 1 jongen ervan is 19 en die heeft al een vrouw en een kind van 5 maanden oud! De andere twee waren ongeveer onze leeftijd en hadden wel een vriend. Hier trouwen erg veel mensen jong en het is dan vaak de gewoonte dat ze bij de ouders in het huis gaan wonen. De jongste doet dat en de oudere broers of zussen trekken uit het huis zodra ze getrouwd zijn. Zo kan de jongste met man of vrouw later voor zijn of haar ouders zorgen.

Weer veel leuke dingen gedaan dus deze week !

Groetjes,

Carlijn en Marjolein