Sayap Kasih
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marjolein en Carlijn
15 April 2009 | Indonesië, Batavia
Beste mensen,
Weer nieuws uit Indonesia. Wel snel na de vorige, maar die wilde hij deze week maar nit plaatsen. Het is nu week 6 voor ons hier en we hebben gisteren nog wat van het sponsorgeld uitgegeven aan speelgoed in Manado.
Nu kopen wij als fysiotherapie studenten niet zomaar speelgoed. Het moet natuurlijk ergens goed voor zijn. Dus hebben we twee spelletjes gekocht om coördinatie en motoriek mee te trainen. De bal is extra zacht en kan een piepgeluid maken om mee te gooien of te rollen.
Deze drie voorwerpen hebben we vanochtend meegnomen en konden gelijk gebruikt worden. De kinderen vonden het prachtig en ze wilden het allemaal wel eens proberen.
Vooral de oudere kinderen doen veel motoriek oefenen en daar was maar 1 voorwerp voor. De toren met ringen. Dit geeft weinig afwisseling en is voor sommigen al te makkelijk. De slak met de drie mogelijkheden is nog net wat makkelijker dan de doos. Daar zijn vier kanten aan: 1 voor cijfers, 1 voor dieren, 1 voor vormen en 1 voor eten. Zo kan bijvoorbeeld Iren gelijk haar getallen oefenen.
Nando en Iren zijn beide motorische erg goed met hun voeten. Nando is met zijn voeten beter dan met zijn handen. Hij kon vandaag maar niet ophouden met oefenen.
Na dat zijn we met Klaver de snoezelruimte in gegaan. Dit is een ruimte met verschillende geluiden, verschillende lichtsferen, matrassen, een waterbed en muziek. Klaver is blind en huilt vaak aan 1 stuk door tijdens de therapie. Het enige wat hem stil krijgt is een rinkelballetje. Maar probeer dat maar eens een half uur vol te houden. We vonden zelfs een cd van Househits voor kids uit Nederland.
Met een swingende Klaver op de houseversie van ,,Ik zag twee beren broodjes smeren’’ ( was voorheen zijn favoriet, wij weten nu waarom: hij kende het liedje al van de CD) zijn wij de therapie doorgekomen zonder tranen. Hij was erg ontspannen en hij kon zelfs zijn eigen benen gestrekt houden tijdens het staan. Dit hebben we ook met Israel gedaan, maar die verkoos stilte boven de muziek. Morgen gaan we hiermee verder met nog een aantal kinderen die ook niet kunnen zien. Kijken of dat net zoveel verschil geeft.
Geniet van de leuke foto’s. Wij hebben genoten vandaag!
Groetjes,
Carlijn en Marjolein
Weer nieuws uit Indonesia. Wel snel na de vorige, maar die wilde hij deze week maar nit plaatsen. Het is nu week 6 voor ons hier en we hebben gisteren nog wat van het sponsorgeld uitgegeven aan speelgoed in Manado.
Nu kopen wij als fysiotherapie studenten niet zomaar speelgoed. Het moet natuurlijk ergens goed voor zijn. Dus hebben we twee spelletjes gekocht om coördinatie en motoriek mee te trainen. De bal is extra zacht en kan een piepgeluid maken om mee te gooien of te rollen.
Deze drie voorwerpen hebben we vanochtend meegnomen en konden gelijk gebruikt worden. De kinderen vonden het prachtig en ze wilden het allemaal wel eens proberen.
Vooral de oudere kinderen doen veel motoriek oefenen en daar was maar 1 voorwerp voor. De toren met ringen. Dit geeft weinig afwisseling en is voor sommigen al te makkelijk. De slak met de drie mogelijkheden is nog net wat makkelijker dan de doos. Daar zijn vier kanten aan: 1 voor cijfers, 1 voor dieren, 1 voor vormen en 1 voor eten. Zo kan bijvoorbeeld Iren gelijk haar getallen oefenen.
Nando en Iren zijn beide motorische erg goed met hun voeten. Nando is met zijn voeten beter dan met zijn handen. Hij kon vandaag maar niet ophouden met oefenen.
Na dat zijn we met Klaver de snoezelruimte in gegaan. Dit is een ruimte met verschillende geluiden, verschillende lichtsferen, matrassen, een waterbed en muziek. Klaver is blind en huilt vaak aan 1 stuk door tijdens de therapie. Het enige wat hem stil krijgt is een rinkelballetje. Maar probeer dat maar eens een half uur vol te houden. We vonden zelfs een cd van Househits voor kids uit Nederland.
Met een swingende Klaver op de houseversie van ,,Ik zag twee beren broodjes smeren’’ ( was voorheen zijn favoriet, wij weten nu waarom: hij kende het liedje al van de CD) zijn wij de therapie doorgekomen zonder tranen. Hij was erg ontspannen en hij kon zelfs zijn eigen benen gestrekt houden tijdens het staan. Dit hebben we ook met Israel gedaan, maar die verkoos stilte boven de muziek. Morgen gaan we hiermee verder met nog een aantal kinderen die ook niet kunnen zien. Kijken of dat net zoveel verschil geeft.
Geniet van de leuke foto’s. Wij hebben genoten vandaag!
Groetjes,
Carlijn en Marjolein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
